jueves, 15 de diciembre de 2011
lunes, 14 de noviembre de 2011
Industria
Las industrias operan a pequena escala, pero en 1980 a esportación de gas natural pasou a representar un 33.3% PIB.
As exportacións de minerais e metais 88% do total exportado. Actualmete destacan as exportaciónde soya, prata, azucre e zinc.
En cuanto as importacións destaca: equipos de transporte, matería prima para as industrias e equipos eléctricos.
Os principais países cons que comercia Bolivia son: EE.UU, Brasil, Argentina, Alemania, Japón...
Fonte:http://www.portalsucre.8m.net/informacion.htm
As exportacións de minerais e metais 88% do total exportado. Actualmete destacan as exportaciónde soya, prata, azucre e zinc.
En cuanto as importacións destaca: equipos de transporte, matería prima para as industrias e equipos eléctricos.
Os principais países cons que comercia Bolivia son: EE.UU, Brasil, Argentina, Alemania, Japón...
Fonte:http://www.portalsucre.8m.net/informacion.htm
Clima de Bolivia
Bolivia presenta un clima tropical nos llano se selvas, templado nos vales e frío no Antiplano e punas altas.
Este clima varia segundo altitute, xa que Bolivia presenta zonas con unha alta altitude deando lugar o coñecido mal da altura. Dentro do clima de Bolivia, este caracterízase por poder ser: tropical, humedo, frío e semiarido en diferentes zonas.
Fonte:
miércoles, 9 de noviembre de 2011
Minería
Esta actividade resulta na contaminación de grandes áreas de chan e corpos de auga, a emisión de gases tóxicos, o despejo de residuos líquidos e sólidos, así como a transformación da paisaxe de montañas destruír, construción de encoros, dragagem de ríos, construción de estradas, etc. Tamén ten un forte impacto sobre a biodiversidade e coloca unha gran presión sobre os bosques.
Da colonia, a explotación, sobre todo de prata ten posibilitado a mellora da estranxeira (español) primeiro e despois, a mediados do século XIX a acumulación de capital, doméstico, a través do traballo forzado de miles de indios que perderon a vida nas minas bolivianas. Xa na primeira metade do século XX, a caída nos prezos internacionais de prata e estaño demanda levou ao cambio da primeira pola segunda. Minería levou ao enriquecemento duns poucos a través da explotación de moitos, o que levou á Revolución de 1952 e da nacionalización das minas. Pero o produto da minería foron deseñados para apoiar a industria do petróleo e da construción de estradas, de xeito que 10 anos despois da minería caeu eo goberno incentivou a iniciativa privada de novo. A partir desta decisión, miles de traballadores perderon a súa fonte de ingresos e foron forzados a unha conversión non sempre é posible. A minería é agora nas mans de empresas estranxeiras cuxas actividades contribúen a deforestación e degradación dos chans, ríos e bosques.
Da colonia, a explotación, sobre todo de prata ten posibilitado a mellora da estranxeira (español) primeiro e despois, a mediados do século XIX a acumulación de capital, doméstico, a través do traballo forzado de miles de indios que perderon a vida nas minas bolivianas. Xa na primeira metade do século XX, a caída nos prezos internacionais de prata e estaño demanda levou ao cambio da primeira pola segunda. Minería levou ao enriquecemento duns poucos a través da explotación de moitos, o que levou á Revolución de 1952 e da nacionalización das minas. Pero o produto da minería foron deseñados para apoiar a industria do petróleo e da construción de estradas, de xeito que 10 anos despois da minería caeu eo goberno incentivou a iniciativa privada de novo. A partir desta decisión, miles de traballadores perderon a súa fonte de ingresos e foron forzados a unha conversión non sempre é posible. A minería é agora nas mans de empresas estranxeiras cuxas actividades contribúen a deforestación e degradación dos chans, ríos e bosques.
A industria do petróleo
Exploración e explotación de petróleo é outra actividade predatoria que afectan os bosques de Bolivia eo seu pobo. Ata 1920 o goberno deu empresas estranxeiras territorios ricos en petróleo enormes, que exportou todos obtidos. Máis tarde, as actividades de exploración e explotación foron pasados por parte do Estado. Monitorización e control das actividades de petróleo na Amazonia boliviana foron practicamente inexistente ou tenden a favorecer os intereses por diante do sector ambiental.
Coa Revolución de 1952, coa nacionalización das minas, os Estados Unidos fixeron un bloqueo económico, utilizado para proporcionar alimentos para unha revisión da política do petróleo, ata que en 1972, coa Lei de Hidrocarburos foi alcanzado de novo a produción de nacionalizar, un sistema de concesións. A nova Lei de Hidrocarburos de 1996 cambiou as regras do xogo para impulsar a entrada de novo capital para a explotación de novos bloques.
Impactos ambientais e accidentes causados por explotación de petróleo son moitas e van desde a explosión dun pozo perdas, o gas, a contaminación da auga, do chan e derrames ríos e eliminación de residuos tóxicos.
Foi informar recentemente que Repsol empresa entrou no Amazon para a medición topográficas antes da perforación do Eva Eva A empresa xa ten penetrado 90 km dentro do bosque, usando unha ruta previamente aberto por madeireiros. Unha vez máis as estradas se fan o camiño da destrución do bosque aínda e unha vez Repsol viola as normas nacionais e internacionais de dereitos indíxenas e de protección ambiental.
O impulso dado á mega-proxectos como estradas (Bolivia - Brasil) ou gas (Enron / Shell Cuiabá de Bolivia / Brasil) noutras partes do país, por un lado, afectan millóns de hectáreas de bosque no que viven centos de comunidades indíxenas e campesiñas e en segundo lugar indirectamente, afectan a Amazonia. A destrución causada polo "desenvolvemento" é camuflada con proxectos de conservación suposto que constitúen un atentado contra os máis biodiversidade e os dereitos das comunidades locais.
A industria da madeira
O impulso foi dado coa explotación dos recursos naturais na última década, en parte en resposta á crise económica acelerou a perda dos límites do bosque. O rexistro libre descoordinado e selectivamente, é unha ameaza para bosques, fauna e hidrovías relacionados. As madeiras que se recollen son principalmente de MOGNO, MOGNO carballo e cedro. A falta de control da actividade madeireira fai algunhas concesións están en zonas de uso restrinxido para o rexistro e outros tamén actúan fóra das súas concesións ou mesmo sen eles. Aínda que o rexistro de MOGNO foi prohibido de persoas locais, madeireiros ilegais continuar as súas actividades ameazando o esgotamento da madeira. Na última década, extracción ilegal de madeira foi aínda reservas nacionais, e aínda que houbese varias denuncias, os resultados son escasos.
No departamento de Beni, no norte do país, a pobreza extrema que provoca distribución desigual de forzas terrestres agricultores a migrar cara o bosque. Estas migracións e asentamentos están feitos despois de tomar vantaxe de estradas existentes, xeran conflitos entre colonos e poboación local por unha banda e grandes propietarios de terra do outro. Cada novo proxecto para abrir camiños para comunicarse ou rexións ou produtos que saen da área empeora a situación porque penetran as áreas que son o sustento das comunidades establecidas na zona, ademais de que aumenta a explotación indiscriminada dos recursos forestais.
Pobos indíxenas, sufrindo no seu propio país dun século de idade, a discriminación, a inxustiza da escravitude, e malos tratos polos "pioneiros" e invasores da terra na Amazonia, mirando cara diante para o Estado cumpra as súas promesas de dar o título Territorio Indíxena, o que significa a recuperación das súas áreas de caza, pesca, recolección e acceso a todos os recursos do bosque, solo e subsolo e as súas aspiracións por terra, xustiza e dignidade.
O impacto directo da explotación madeireira sobre a deforestación foi insignificante, pero os seus efectos indirectos sobre a deforestación ser maior, xa que as operacións de rexistro xeral, precedeu a expansión doutros usos da terra.
O cultivo de coca
Desde os anos 80 aumentou a produción de folla de coca destinada ao narcotráfico, a produción é directamente proporcional ao aumento do consumo de cocaína nos países industrializados. A Amazonia é onde a coca é cultivada nos vales do Ceja de Selva, en territorios indíxenas en que, instigado das políticas do goberno, eles se estableceron colonos, campesiños sen terra do Andes. Isto causou unha constante tensión entre nativos e colonos escalado coa introdución do cultivo da coca polos colonizadores.
As consecuencias das políticas irresponsábeis que a Amazon usado para desviar a atención dos pobres sobre os verdadeiros responsables pola súa pobreza, agora son máis evidentes que nunca. A droga foi atopada na selva para perpetuar as condicións ideais, con consecuentes impactos sobre os pobos indíxenas en risco de despejo dos seus territorios tradicionais.
Ganderia e agricultura
Gandería e da agricultura
A conversión de bosques foi o resultado da presión que exerceu, principalmente agricultura e gandería a un menor grao. Creación de gando vacún en grandes propiedades é unha das causas da destrución da Amazonia boliviana, descrito como a destrución inxustificada, dado os baixos ingresos obtidos, o dano causado problemas sociais xerados ea viabilidade de alternativas.
Escala de produción mecanizada de soia expandiuse fortemente nos últimos 10 anos, e produtos de soia tornar-se unha importante elementos de exportación.
A pesar dos recentes esforzos para aclarar e limpar a situación das terras e bosques, aínda hai moita superposición entre as áreas protexidas, terras indíxenas, concesións madeireiras, propiedades agrícolas, as concesións de minería e áreas utilizadas para os produtores informais de madeira e recolectores de castaña e de palmito.
martes, 8 de noviembre de 2011
UNHA INFUSIÓN MOI POPULAR
O té de coca é unha infusión moi popular na zona de Bolivia.
Pódese empregar como estimulante así como para curar o mal de " la montaña".
Este método so é empregado actualmente como uso medicinal nas zonas do Andes, este método produce un aumento de osíxeno no sangue convatendo este mal, que se produce co aumento do nivel altitude.
O seu sabor e semellante o do café, é considerado como unha bebida milenaria, normalmente tómase o final das comidas, os restaurante soen dalo en pequenas bolsiñas.
Fonte:
Pódese empregar como estimulante así como para curar o mal de " la montaña".
Este método so é empregado actualmente como uso medicinal nas zonas do Andes, este método produce un aumento de osíxeno no sangue convatendo este mal, que se produce co aumento do nivel altitude.
O seu sabor e semellante o do café, é considerado como unha bebida milenaria, normalmente tómase o final das comidas, os restaurante soen dalo en pequenas bolsiñas.
Fonte:
Sectas religiosas
Las sectas religiosas en Bolivia como en todo el mundo van en aumento, y hay pruebas de que las mueve sólo intereses económicos. El diezmo que recaudan de los fieles sirve para construir grandes mansiones y propiedades para sus líderes, como es el caso de el "opispo" brasilero Edir Macedo lider de la iglesia "Pare de sufrir".
a continuacion un video en que se muestras unas imagenes de la mansion de Edir Macedo.
http://www.youtube.com/watch?v=ZZdPOSG_tHE&feature=player_embedded#!
fonte
a continuacion un video en que se muestras unas imagenes de la mansion de Edir Macedo.
http://www.youtube.com/watch?v=ZZdPOSG_tHE&feature=player_embedded#!
fonte
lunes, 7 de noviembre de 2011
Recursos naturales
En Bolivia los recursos naturales renovables abarcan los recursos hídricos, agrícolas, pecuarios, energéticos, forestales y de vida silvestre y se presentan en extensas zonas.
Los recursos hídricos superficiales y subterráneos se originan por un intenso régimen de lluvias heterogéneamente distribuido en el país. La cordillera de los Andes constituye un núcleo donde se origina la mayor parte de los recursos hídricos superficiales que darán lugar a tres grandes cuencas; amazónicas, del Plata y endurecida.
Los recursos agrícolas comprenden un área muy pequeña (alrededor de 14000 Km²) con relación a la extensión total del país (1.098.581 km²).
Los recursos pecuarios abarcan áreas cubiertas por pastizales naturales, que no reúnen las condiciones para el uso agrícola, pero que permiten el uso para un pastoreo continuado o estacional sobre pastos naturales, sin deterioro de su capacidad productiva. Comprenden las pampas y sabanas benianas que constituyen un gran potencial para la ganadería vacuna, más instensiva que la actual, bajo un manejo adecuado de pasteras y quemas controladas, siembra de pastos mejorados y consideración de áreas susceptibles a inundaciones.
En recursos energéticos el país cuenta con niveles relativamente elevados de potenciales energéticos tanto tradicionales como de energías alternativas.
Los recursos forestales abarcan más del 50% de la superficie del país. Las tierras para uso forestal son áreas de bosques naturales que reúnen las condiciones para el uso forestal bajo manejo sostenido, destinado a la producción permanente de maderas y otros productos forestales.
fonte
Los recursos hídricos superficiales y subterráneos se originan por un intenso régimen de lluvias heterogéneamente distribuido en el país. La cordillera de los Andes constituye un núcleo donde se origina la mayor parte de los recursos hídricos superficiales que darán lugar a tres grandes cuencas; amazónicas, del Plata y endurecida.
Los recursos agrícolas comprenden un área muy pequeña (alrededor de 14000 Km²) con relación a la extensión total del país (1.098.581 km²).
Los recursos pecuarios abarcan áreas cubiertas por pastizales naturales, que no reúnen las condiciones para el uso agrícola, pero que permiten el uso para un pastoreo continuado o estacional sobre pastos naturales, sin deterioro de su capacidad productiva. Comprenden las pampas y sabanas benianas que constituyen un gran potencial para la ganadería vacuna, más instensiva que la actual, bajo un manejo adecuado de pasteras y quemas controladas, siembra de pastos mejorados y consideración de áreas susceptibles a inundaciones.
En recursos energéticos el país cuenta con niveles relativamente elevados de potenciales energéticos tanto tradicionales como de energías alternativas.
Los recursos forestales abarcan más del 50% de la superficie del país. Las tierras para uso forestal son áreas de bosques naturales que reúnen las condiciones para el uso forestal bajo manejo sostenido, destinado a la producción permanente de maderas y otros productos forestales.
fonte
Contaminacion del agua
La contaminación de las aguas ocasiona los mayores problemas de salud en la población boliviana. Se calcula que el 80% de las enfermedades en el país tienen origen en el consumo de aguas contaminadas, las diarreas infantiles son la principal causa de mortalidad.
El uso de aguas contaminadas, provenientes de la ciudad para regar lo cultivado, es muy común en las zonas aledañas a la ciudad de La Paz, dando lugar a enfermedades como salmonelosis, cólera, cisticercosis, amebas y otros.
El recurso agua, aunque abundantemente en Bolivia, tiene una distribución tanto, espacial como temporal, problemática.
-Particularmente en el Altiplano y Valles, el uso y manejo de este recurso tiene una demanda conflictiva entre la agricultura, minería, pesca y suministro urbano.
-No se dispone de una política definida para la utilización y conservación de agua potable, alcantarillado, energía hidroeléctrica, control de inundaciones, con respecto al impacto sobre el medio ambiente.
-El consumo de agua para riego y humano alcanza niveles muy bajos.
-El sistema de eliminación de aguas servidas llega solamente al 22% de la población
El uso de aguas contaminadas, provenientes de la ciudad para regar lo cultivado, es muy común en las zonas aledañas a la ciudad de La Paz, dando lugar a enfermedades como salmonelosis, cólera, cisticercosis, amebas y otros.
El recurso agua, aunque abundantemente en Bolivia, tiene una distribución tanto, espacial como temporal, problemática.
-Particularmente en el Altiplano y Valles, el uso y manejo de este recurso tiene una demanda conflictiva entre la agricultura, minería, pesca y suministro urbano.
-No se dispone de una política definida para la utilización y conservación de agua potable, alcantarillado, energía hidroeléctrica, control de inundaciones, con respecto al impacto sobre el medio ambiente.
-El consumo de agua para riego y humano alcanza niveles muy bajos.
-El sistema de eliminación de aguas servidas llega solamente al 22% de la población
Independencia de Bolivia
En 1780 una rebelión encabezada por Tomás Catari -que actuaba de acuerdo con Túpac Amaru en el Perú- se extendió hasta Charcas, Oruro, Cochabamba y La Paz. Muerto el cabecilla, sus hermanos Dámaso y Nicolás asumieron la dirección de los insurgentes y sitiaron a Chuquisaca (Charcas) con más de 12.000 hombres. Derrotados, los dos hermanos fueron ejecutados. En el mismo año de 1780 el indio Julián Apaza, más conocido como Tupac Catari, entró combatiendo en La Paz. Rechazado tras varios días de lucha sangrienta, reunió sus fuerzas y sitió la cíudad dos veces más, la primera durante 109 dias y lásegunda durante 75. Derrotados al fin, los cabecillas fueron descuartizados
En 1823 el general Andrés Santa Cruz recibió de Simón Bolivar la orden de atacar a los realistas en el Alto Perú, pero fue vencido en La Paz. La independencia de Bolivia sólo se logró una vez que Bolivar y su lugarteniente Antonio José de Sucre obtuvieron los triunfos decisivos de Junín y Ayacucho, y entraron en el Alto Perú.
El 6 de Agosto de 1825, en Chuquisaca, hoy Sucre, en la Asamblea de Representantes se proclamó la independencia del nuevo Estado, al que se dio el nombre de República de Bolivar en homenaje al Libertador, nombre que al poco tiempo fue cambiado por el actual Bolivia
fuente
En 1823 el general Andrés Santa Cruz recibió de Simón Bolivar la orden de atacar a los realistas en el Alto Perú, pero fue vencido en La Paz. La independencia de Bolivia sólo se logró una vez que Bolivar y su lugarteniente Antonio José de Sucre obtuvieron los triunfos decisivos de Junín y Ayacucho, y entraron en el Alto Perú.
El 6 de Agosto de 1825, en Chuquisaca, hoy Sucre, en la Asamblea de Representantes se proclamó la independencia del nuevo Estado, al que se dio el nombre de República de Bolivar en homenaje al Libertador, nombre que al poco tiempo fue cambiado por el actual Bolivia
fuente
domingo, 6 de noviembre de 2011
CARNAVAL DE ORURO
Mes de Febrero.
Una de las mayores manifestaciones del Folklore Boliviano. Declarada por la UNESCO Obra Maestra del Patrimonio Oral e Intangible de la Humanidad.
El Carnaval Orureño cuenta con una cantidad impresionante de comparsas folklóricas que participan en esta festividad religioso - espiritual, se exalta en las culturas Cordilleranas en donde la Fe en lo sobrenatural aparecen ligadas a sus costumbres y sincretismos religioso.
Dentro de las danzas mas representativas podemos mencionar entre las mas importantes a:
La Morenada.- es una de las danzas mas representativas de nuestra cultura, como se dice en la cultura andina para bailar Morenada uno debe tener dinero, ser "cocani" y estar dispuesto a cargar un traje de mas de 500 dólares y un peso que excede los 15 kilos por otro lado la vestimenta de las mujeres es un poco mas simple pero aun así exhibe también la riqueza de los Andes.
La Diablada.- la danza de la Diablada tiene su origen en la época colonial y representa la lucha entre el bien y el mal.
El Pujllay.- pujllay significa juego en la lengua quechua es un tiempo de fiesta entre los comuninarios del pueblo, una fiesta agrícola de la cosecha y de la fertilidad de la tierra .Esta danza se la caracteriza por llevar unos zapatos de madera con plataforma y espuelas bien afiladas.
lunes, 31 de octubre de 2011
Yacuiba
Yacuiba é un pobo situado na fronteira de Bolivia con Arxentina, a súa poboación e de 90.000 habitantes.
É unha cidade moi importante no comercio fronterizo.
É a cidade máis importante do Chaco Boliviano e presenta un dos máis fermosos monumentos como é a fonte de augas de cores danzantes na praza do 12 de agosto.
Fonte
É unha cidade moi importante no comercio fronterizo.
É a cidade máis importante do Chaco Boliviano e presenta un dos máis fermosos monumentos como é a fonte de augas de cores danzantes na praza do 12 de agosto.
Fonte
viernes, 28 de octubre de 2011
Sistema de Saúde Boliviana.
O sistema de saúde boliviano organízase en subsectores: público, seguridade social, privado e medicina tradicional.
Un 27% da poboación está cuberta polo sistema de seguros de saúde de corto plazo (seguridade social), un 30% polo Ministerio de Saúde e Deportes (público), un 10% polo sector privado; e queda aproximadamente un 30% da poboación que non ten acceso a ningúnntipo de servizo de saúde, salvo á medicina tradicional.
martes, 25 de octubre de 2011
A esperanza de vida
A Pesar de que en Bolivia se produciu un aumento da esperanza de vida, segue a situarse entre os postos máis biaxos neste aspecto.
Actualmente a esperanza de vida nas mulleres sitúase en torno os 70 mentres que nos homes nuns 64 anos, esta cifra aumentou considerablemente dende que nos anos noventa estaba situada nuns 57 anos, situando Bolivia nun dos paises coa esperanza máis baixa, sen embargo produciuse un gran aumento da esperanza ata chegar os nosos dias. Existe unha gran diferenza entre as zonas rurais onde a esperanza de vida é máis baixa, mentres que nas zonas urbanas máis acomodadas e máis elevada.
Constantemente estase a preguntar a razón pola cal Bolivia ten unha taxa de esperanza de vida tan baixa, bueno pois a principal razón pódese encontrar no difícil acceso da poboación na súa maioría rural os servizos médicos básicos, xunto cunha economía difícil nestes momentos polos diversos problemas a nivel mundial.
Fonte
Fonte
Actualmente a esperanza de vida nas mulleres sitúase en torno os 70 mentres que nos homes nuns 64 anos, esta cifra aumentou considerablemente dende que nos anos noventa estaba situada nuns 57 anos, situando Bolivia nun dos paises coa esperanza máis baixa, sen embargo produciuse un gran aumento da esperanza ata chegar os nosos dias. Existe unha gran diferenza entre as zonas rurais onde a esperanza de vida é máis baixa, mentres que nas zonas urbanas máis acomodadas e máis elevada.
Constantemente estase a preguntar a razón pola cal Bolivia ten unha taxa de esperanza de vida tan baixa, bueno pois a principal razón pódese encontrar no difícil acceso da poboación na súa maioría rural os servizos médicos básicos, xunto cunha economía difícil nestes momentos polos diversos problemas a nivel mundial.
Fonte
Fonte
Erradicación de cocales
La Fuerza de Tarea Conjunta (FTC), en el marco de la lucha contra el narcotráfico, erradicó 8.563 hectáreas de cultivos excedentes de coca en todo el país.
Del total de coca eliminada, corresponden al trópico de Cochabamba 6.532 hectáreas; a los Yungas de La Paz 1.593 hectáreas, a San Borja en el Beni 74 hectáreas y 363 hectáreas a la región de Yapacaní en Santa Cruz.
Del total de coca eliminada, corresponden al trópico de Cochabamba 6.532 hectáreas; a los Yungas de La Paz 1.593 hectáreas, a San Borja en el Beni 74 hectáreas y 363 hectáreas a la región de Yapacaní en Santa Cruz.
lunes, 24 de octubre de 2011
Relixión en Bolivia
Dende 2004 considérase que pasou a ser un país laico.
A relixión católica está considerada como a maioritaria e a de máis influencia.
As noticas máis importantes con relación a igrexa en Bolivia foi a visita de Juan Pablo II.
Bolivia ten como patroa a Virxe do Carme e celébrase o 16 de Xullo.
Logo encóntanse as relixión nativas panteístas e holísticas, xunto coa chegada de inmigrantes africanos deuse lugar a unha mezcla de razas coñecido sincretismo.
Tamén se levou a cabo un proceso de substitución de patróns nativos a santos católicos como: Pachamama, pasou a ser a Virxe María , porén se mantén diversos ritos nativos como a sacrificación de animais para rociar coa súa sangue a terra sedenta e famenta.
Tamén existen diversas relixións en minoría como o budismo, o hinduismo,protestantes.
Datos:
Católicos: 73%
No relixiosos: 12%
Protestantes: 11%
Budismo: 3%
Pachamamistas: 1%
Fonte
A relixión católica está considerada como a maioritaria e a de máis influencia.
As noticas máis importantes con relación a igrexa en Bolivia foi a visita de Juan Pablo II.
Bolivia ten como patroa a Virxe do Carme e celébrase o 16 de Xullo.
Logo encóntanse as relixión nativas panteístas e holísticas, xunto coa chegada de inmigrantes africanos deuse lugar a unha mezcla de razas coñecido sincretismo.
Tamén se levou a cabo un proceso de substitución de patróns nativos a santos católicos como: Pachamama, pasou a ser a Virxe María , porén se mantén diversos ritos nativos como a sacrificación de animais para rociar coa súa sangue a terra sedenta e famenta.
Tamén existen diversas relixións en minoría como o budismo, o hinduismo,protestantes.
Datos:
Católicos: 73%
 |
Protestantes: 11%
Budismo: 3%
Pachamamistas: 1%
Fonte
martes, 18 de octubre de 2011
Recursos Naturais
Os recursos naturales divídense en:
Flora: As terra fértiles de Bolivia dídense na zona tropical e subtropical. Cultívanse diferentes produtos como: café, plantas medicinales,zarzaparrilla,coca...
Fauna: Existen diferentes e diversas especies en Bolivia dependendo da rexión e condición climáticas, desta forma pódese ataopar: jaguar na zona tropical, águias e buitres xunto coa alpaca,gansos... nas zonas altas.
Minería:A minería é a principal fonte económica deste país, é rico en prata, estaño,plomo e cinz, os seus xacementos encóntranse nas zonas orientais.
A explatación de estaño é o maís importante, mantén a Bolivia nun dos 5 principaís países en exportacións de estaño, a súa optención é de minas onde traballan centos de persoas en condición perigosas.
Ganado: A ganadería ocupa unha décima do territorio, e un sector escaso, onde principalmente se aproveitan a carne porcina e ovina.
Explotación Forestal: Case un 50% do territorio boliviano está cuberto de bosques e selvas, onde a madeira destínase a construción.
Cultivos: A poboación tamén se dedica a prodción de cultivo, é unha rodución pequena, dedicada a cubrir as necesidades locaís, non só nos alimentos senón tamén nos tetxtís e productos farmaceuticos.
Fonte
Flora: As terra fértiles de Bolivia dídense na zona tropical e subtropical. Cultívanse diferentes produtos como: café, plantas medicinales,zarzaparrilla,coca...
Fauna: Existen diferentes e diversas especies en Bolivia dependendo da rexión e condición climáticas, desta forma pódese ataopar: jaguar na zona tropical, águias e buitres xunto coa alpaca,gansos... nas zonas altas.
Minería:A minería é a principal fonte económica deste país, é rico en prata, estaño,plomo e cinz, os seus xacementos encóntranse nas zonas orientais.
A explatación de estaño é o maís importante, mantén a Bolivia nun dos 5 principaís países en exportacións de estaño, a súa optención é de minas onde traballan centos de persoas en condición perigosas.
Ganado: A ganadería ocupa unha décima do territorio, e un sector escaso, onde principalmente se aproveitan a carne porcina e ovina.
Explotación Forestal: Case un 50% do territorio boliviano está cuberto de bosques e selvas, onde a madeira destínase a construción.
Cultivos: A poboación tamén se dedica a prodción de cultivo, é unha rodución pequena, dedicada a cubrir as necesidades locaís, non só nos alimentos senón tamén nos tetxtís e productos farmaceuticos.
Fonte
Condicións Sanitarias
Excepto nas grandes cidades e hoteis as condicións sanitarias son deficientes, polo que se debe de ter coidado coa auga e alimentos crudos.
Bolivia é unha zona na que se debe de ter especial coidado de non contraer a febre do dengue.Dende 2009 esta infeción rebaixouse pero non existe ningún método para evitar contraer esta enfermidade, únicco ñe evitar a picadura da mosca, que pica durante o día.
Fonte
Bolivia é unha zona na que se debe de ter especial coidado de non contraer a febre do dengue.Dende 2009 esta infeción rebaixouse pero non existe ningún método para evitar contraer esta enfermidade, únicco ñe evitar a picadura da mosca, que pica durante o día.
Fonte
A vivenda en Bolivia
As principais características da vivenda en Bolivia son: son contrucións adaptadas as condicións climáticas da zona. O principal material para estas construcións é a madeira que se atopa nese lugar, normalmente as casas son con galerias laterais e unha cuberta a dúas augas, que serven como espazos protectores de choiva, vento e o sol.
Actualmente existen en Bolivia unhas condicións deficientes con respecto a vivenda xa que só a metade das casas son adecuadas para a vida e apoximadamente un 25% son vivendas irrecuperables.
As principais deficiencias que se presentan nestas casas é: a electricidade, a auga potable e en moitos casos non presentan alcantarillado.
Como en diversos países existen diferenzas nos fogares atendendo a diferenza da clase social.
Actualmente estáse a levar a cabo un proceso para construír diversos fogares para os perxudicados das choivas, estes fogares contaran con auga potable, saneamento básico e unha adecuada infrastructura.
Fonte
Fonte
Fonte
Actualmente existen en Bolivia unhas condicións deficientes con respecto a vivenda xa que só a metade das casas son adecuadas para a vida e apoximadamente un 25% son vivendas irrecuperables.
As principais deficiencias que se presentan nestas casas é: a electricidade, a auga potable e en moitos casos non presentan alcantarillado.
Como en diversos países existen diferenzas nos fogares atendendo a diferenza da clase social.
Actualmente estáse a levar a cabo un proceso para construír diversos fogares para os perxudicados das choivas, estes fogares contaran con auga potable, saneamento básico e unha adecuada infrastructura.
Fonte
Fonte
Fonte
A flora de Bolivia depende das condición climáticas, da humedade e do solo.
Unha das zonas máis importantes é a de Los Yungas, onde se encontran os helechos, xunto con palmeras e orquídeas.
Outra das plantas que máis destacan é a Kantuta, unha especie de arbusto.
O tajibo rosado é unha especie arbórea que soamente crece en zonas de subamérica.
A Fauna de Bolivia divídese en vertebrados e invertebrados.
Dentro dos vertebrados un dos que máis destaca é o caimán negrol só vive nas zonas da amazónicas e é o único da súa especie chegando a medir dous metros.
Outra especie moi imteresante é o guacamayo azul, unha especie exótica que só se encontra na zona amazónica boliviana.
O capibara é unha especie de roedor, a especie máis grande que se coñece actualmente e vive na zona tropical de Boliva.
O armadillo é unha especie propia da zona de chaqueña.
Dentro dos invertebrados ecóntrase un gran número de mariposas xunto con numerosos escaraballos tigres.
Os bosques ocupan en Bolivia un 48% da superficie do país, os bosques tropicales existen nas zonas do este e norte de Bolivia.
Fonte
Unha das zonas máis importantes é a de Los Yungas, onde se encontran os helechos, xunto con palmeras e orquídeas.
Outra das plantas que máis destacan é a Kantuta, unha especie de arbusto.
O tajibo rosado é unha especie arbórea que soamente crece en zonas de subamérica.
A Fauna de Bolivia divídese en vertebrados e invertebrados.
Dentro dos vertebrados un dos que máis destaca é o caimán negrol só vive nas zonas da amazónicas e é o único da súa especie chegando a medir dous metros.
Outra especie moi imteresante é o guacamayo azul, unha especie exótica que só se encontra na zona amazónica boliviana.
O capibara é unha especie de roedor, a especie máis grande que se coñece actualmente e vive na zona tropical de Boliva.
O armadillo é unha especie propia da zona de chaqueña.
Dentro dos invertebrados ecóntrase un gran número de mariposas xunto con numerosos escaraballos tigres.
Os bosques ocupan en Bolivia un 48% da superficie do país, os bosques tropicales existen nas zonas do este e norte de Bolivia.
Fonte
Alimentación
A alimentación en Bolivia é moi variada, xunto cunha gran cantidade de diferentes bebidas como: a Chicha e Cocoroco.
Gran parte da comida bolivia obténse da agricultura familiar, os principais alimentos son: cereales, frutas, tubérculos e hortalizas, logo tamén se encontra outro tipo de alimentos como soya e algodón.
Os pratos máis consumido son: o Chairo, un tipo de sopa con diversos ingredientes.
Jakhonta: trátase dun preparado con trozos de carne,papa, cebola...
Thimpu: está formado por carne de cordeiro, papa, arroz,cebolla, habas....
Huarjata: un prato moi típico que contén cabeza de cerdo, chuño e papa.
Fonte
Gran parte da comida bolivia obténse da agricultura familiar, os principais alimentos son: cereales, frutas, tubérculos e hortalizas, logo tamén se encontra outro tipo de alimentos como soya e algodón.
Os pratos máis consumido son: o Chairo, un tipo de sopa con diversos ingredientes.
Jakhonta: trátase dun preparado con trozos de carne,papa, cebola...
Thimpu: está formado por carne de cordeiro, papa, arroz,cebolla, habas....
Huarjata: un prato moi típico que contén cabeza de cerdo, chuño e papa.
Fonte
lunes, 17 de octubre de 2011
Sistema Sanitario de Bolivia
Bolivia conta con cun sistema sanitario que se divide en ttres subsistemas: Sistema Público de Saúde, Seguridad Social, Privado e a Medicina Tradicional.
A seguridade social atende a traballadores asalariados mentres que o sistem privaod atende a desarrollan sistemas de prestación de servicicos.
Bolivia conta dende hai 10 anos cun Sistema Nacional de Información de Sálud, que proporciona información sobre os servicios da saúde.
O sistema público de saúde ten como finalidade alcanzar niveles de eficiencia e calidade na provisión de servicios de saúde.
Actualemte traballan máis de 34 ONG en Boliva, así como nacións unidas-
Fonte
A seguridade social atende a traballadores asalariados mentres que o sistem privaod atende a desarrollan sistemas de prestación de servicicos.
Bolivia conta dende hai 10 anos cun Sistema Nacional de Información de Sálud, que proporciona información sobre os servicios da saúde.
O sistema público de saúde ten como finalidade alcanzar niveles de eficiencia e calidade na provisión de servicios de saúde.
Actualemte traballan máis de 34 ONG en Boliva, así como nacións unidas-
Fonte
Contra as enfermidades
O ministerio de saúde de Bolivia fai gran incape na vacunación contra a rubeola e o xarampón.
Nás últimas horas estase a levar a cabo un programa para a vacunación de persoas de alto risgo como é nos altos desta rexión onde se estan a levar a cbo procesos para que 112 mil persoas se poidan vacunar contra estas enfermedades.
Límites Xeográficos de Bolivia
Bolivia é un país que os seu territorio limita con diversos países:
Límite con Arxentina,este límite sitúase no sur é comeza dende o cerro Zapaleri ata Esmeralda.
Límite con Chile dende Visviri ata Zapaleri, nesta delimitación Bolivia perdeu as súas costas o ter que decerdas en 1904 a Chile.
Límite con Paraguay, comeza en Esmeralda e termina en Bahía Negra.
Límite con Perú, dende Bolpebra ata Choquecota.
E por último o límite con Brasil o norte e o este, é o límite máis extenso dende Bolpebra ata Bahía Negra.
Mapa dos límites xeográficos de Bolivia
Fonte
Límite con Arxentina,este límite sitúase no sur é comeza dende o cerro Zapaleri ata Esmeralda.
Límite con Chile dende Visviri ata Zapaleri, nesta delimitación Bolivia perdeu as súas costas o ter que decerdas en 1904 a Chile.
Límite con Paraguay, comeza en Esmeralda e termina en Bahía Negra.
Límite con Perú, dende Bolpebra ata Choquecota.
E por último o límite con Brasil o norte e o este, é o límite máis extenso dende Bolpebra ata Bahía Negra.
Mapa dos límites xeográficos de BoliviaFonte
A Hidrografía
Dentro da xeografía encóntrase a hidrografía, esta sección en Bolivia amósase da seguinte forma:
Bolivi conta con tres concas que recollen as augas que desembocan no Atlántico, no Pacífico e no Altiplano.
A conca do Amazonas: Nesta conca os existen grandes lagos e lagoas, o principal río Boliviano é o río Mamoré.
A conca de prata: Son menos caudalosos cos do Amazonas, os principais ríos son: o Paraguay,Bermejo e Pilcomayo.
A conca Lacustre: O río máis importante é o Desaguadero.
Río Mamoré
Río Desaguadero
Río Bermejo
Fonte
Fonte
Bolivi conta con tres concas que recollen as augas que desembocan no Atlántico, no Pacífico e no Altiplano.
A conca do Amazonas: Nesta conca os existen grandes lagos e lagoas, o principal río Boliviano é o río Mamoré.
A conca de prata: Son menos caudalosos cos do Amazonas, os principais ríos son: o Paraguay,Bermejo e Pilcomayo.
A conca Lacustre: O río máis importante é o Desaguadero.
Río Mamoré Río Desaguadero Río BermejoFonte
Fonte
Sitios Turisticos
POTOSÍ Salgar de Uyuni. Museo Casa da Moeda, considerado o escorial América. Cerro Rico de Potosí, histórico lugar onde se extraía prata na época da colonia.
ORURO, O Salgar de Uyuni. Pertence a Oruro e Potosí, A Entrada do folclore en Entroido, As Termas de Obrajes, Monte Sajama e os geysers, Lagoas e Salgar de Coipasa, Pampa Ahullagas (zona arqueolóxica, teorías relatan que foi a Antártida), Zona arqueolóxica de Cala Cala (pinturas rupestres prehistóricas). Morenada.
TARIJA, Aprecia a cidade desde A lomba de San Juan e o seu fermoso parque con piñeiros. Praza Luís de Fontes, A Catedral Metropolitana, A Biblioteca dos Franciscanos, A Casa Dourada, o Castelo de Beatriz e os Museos Arqueolóxico, Paleontológico e Mineralógico de Tarija. Convento Franciscano, Igrexa de San Roque. Museo Universitario.
San Lorenzo a 16 kms. pobo colonial, visitar a casa da "moto" Méndez, heroe nacional, actual museo.
Sitios Naturais: Rincón de la Victoria, Chorros de Jurina, Tomatas, A Tablada, Represa de San Jacinto.
PANDO, En Acubilla non deixe de visitar os centros de produción de goma.
Sitios Naturais: O lago Bay: Situado a beiras do río Manupiri, a 25 minutos de voo en avioneta desde Acubilla.
As Cachuelas: Atópanse sobre o río Abuná, entre as provincias Tenente Xeral F. Román e Filadelfia, a escasas 2 horas da vía fluvial por deslizador.
Lagoas do río Tahuananu: Sobre este río áchanse moitas lagoas, onde se pode pescar.
O monte Alto: Préstase para o turismo de aventura e a práctica da caza.
A PAZ, Cultura, Igrexas e Museos, Mercados Indíxenas, Natureza, Val de Animas, Lago Titicaca, Copacabana, Cordilleira Real, Vales do Nor e Sud Yungas, Trekking polos camiños Precolombinos. Mountain Biking en Yungas e outras zonas.
BENI, a Catedral, construída en 1931, os portos, Ballivián, Varador e Almacén a 10 Km. da cidade. Lagoa Suárez artificial construída polos paititianos, chamada Socoreno ou lagoa de animais, os balnearios de Tapacaré e Paraíso.
Lomba Suárez a beiras do río Ibaré, centro turístico Chuchini a 14 Km da capital, conta con lagoas, ríos aptos para a pesca e a navegación.
Sitios naturais: Río Ibare, Lomba Suárez, Porto Ballivian, Lagoa Suárez, Chuchini, Cachuela Esperanza, Riberalta, Rurenabaque
COCHABAMBA, Museos e Prazas da cidade. Chapare - Bosque tropical, Vila Tunari, Porto Villarroel, Incachaca, Lagoa da Angostura, Balnearios de Augas Termais. Pobos contiguos pintorezcos. Boa comida a toda hora.
SANTA CRUZ, Cultura e Natureza, Cabanas do Río Piraí, Xardín Botánico, Zoo Municipal, Museos e Galerías de Arte. Biocentro Gûembé, A Rinconda, Parque Ibaga Guazu, Condominio Ecolóxico Lemon City, Samaipata, Ruta ao Parque Amboró, Misións Jesuíticas, San Javier, Concepción, San Ignacio de Velasco, San Rafael e San José de Chiquitos. Pantanal.
SUCRE, Praza principal, a Praza 25 de Maio, igrexa de San Felipe Neri, a Catedral Metropolitana e o Museo da Catedral, Museo de Santa Clara cunha colección de Melchor Pérez de Holguín, "Salón da Independencia", Museo da Recoleta, Capela da Virxe de Guadalupe, A Recoleta.
Sitios Arqueolóxicos: Pinturas Rupestres, Incamachay-Pumamachay, Supay Huasi, P´lta Orko.
Sitios Naturais: K´atalla (Sete Fervenzas), San Juan, Ñucchu, Yotala, Cerro Bispo.
http://www.bolivianet.com/turismo/
ALIMENTACIÓN
Bolivia, que antes se autoabastecía de granos, carne y fruta, afronta ahora una severa crisis alimentaria, con filas de personas frente a distribuidoras estatales para conseguir lo básico para sobrevivir. Empresarios agrícolas atribuyen la caída de la producción a las restricciones a las exportaciones.
La sequía en zonas propicias para la agricultura que va por su segundo año ininterrumpido, las heladas, el contrabando y las prohibiciones gubernamentales para exportar alimentos terminaron por quitar incentivos a la producción de los grandes terratenientes y empresarios del sector de la zona oriental del país.
Pirámide da oboación
Segundo o instituto nacional de Bolivia entre o ano 2001 ata o 2006 a poboació encontrábase dende 8274325 a 9627269 .
Dende os anos 2007 ata 2009 a poboación aumentou ata 10027643.
A tasa de natalidade é de 26.41 por cada mil habitantes e a de mortalidade é de 8.05% por cada mil habitantes.
Mortalidade infantil supón un 57,52 de mil recén nacidos.
A esperanza de vida é de 62 anos para os homes mentre que para as mulleres é de 67 anos.
Fonte
viernes, 14 de octubre de 2011
A Moeda: O Boliviano
O boliviano é a moeda de Bolivia dende o 25 de novembro de 1986, reemplazando a antiga moeda: o peso boliviano que perdeu o seu valor na gran crise que sufríu este país en 1985.
Un boliviano equivale a un millón de pesos e permite un cambio máis flexible co dólar.A dereita pódese ver unh imaxe dunha moeda de 5 bolivianos
Fontes: http://es.wikipedia.org/wiki/Boliviano_(moneda)
http://www.papelymoneda.com.ar/bolivia-todo-listo-para-la-nueva-emision-de-billetes-y-monedas/
A alimentación en Bolivia.
Bolivia é na actualidade un dos países de América Latina cunha maior tasa de malnutrición infantil.
De feito ocupa o penúltimo lugar só por diante de Haití.
Recentemente estableceuse que o custo xenerado pola desnutrición infantil e de 552 millóns de dólares aproximadamente, o que equivale ao 5,8 por cento do produto bruto.
Recentemente estableceuse que o custo xenerado pola desnutrición infantil e de 552 millóns de dólares aproximadamente, o que equivale ao 5,8 por cento do produto bruto.
Etnias de Bolivia.
O territorio boliviano leva habitado dende hai máis de 12 mil anos.
A cultura máis destacada é a Tiwanacu, situada no Altiplano, entre a Cordilleira dos Andes e o lago Titicaca; teñen avanzados coñecementos en arquitectura, astronomía, iconografía e agricultura polo que influenciaron ao posterior Imperio Inca.
Chegan a contarse ata 40 grupos étnicos en toda Bolivia, e son case a metade da poboación total. Poden dividirse en dous grupos:
Fontes:
Chegan a contarse ata 40 grupos étnicos en toda Bolivia, e son case a metade da poboación total. Poden dividirse en dous grupos:
- Grupo Andino, nas rexións do altiplano, yungas e vales. Composto por gupos de orixe étnico: Quechua, Aymara e Afroboliviano.
- Grupo Oriental, nas rexións de llanos, amazonia e chaco boliviano. Composto por grupos de orixe étnico: Ayoreo, Chiman, Guarayo, Izozo Guaraní, Mosetén, Moxos, Tacana, Yuracaré, Lecos, Chiriguano, entre outros.
Fontes:
miércoles, 12 de octubre de 2011
A Banderia De Bolivia
A bandeira de Bolivia, encóntrase dividida en tres franxas; en la parte superior encóntrase a cor vermella seguida do amarelo e o verde.A cor vermella indica o sangue derramado para o nacemento e a presrvación da república.
O cor amarelo significa as riquezas e os recursos naturais.
O cor verde amosa a riqueza da natureza e a esperanza.
Existen diferentes variedades como: a bandeira naval, bandeira de proa, bandeira estatal, bandeira de guerra..., incluso posee un himno propio, ademaís o 17 de agosto celébrase o día da bandeira, en conmeración a a primeria bandeira que luciu a patria dende a súa idependencía.
Fontes: http://www.fmbolivia.com.bo/noticia15265-historia-de-la-bandera-de-bolivia.html
http://es.wikipedia.org/wiki/Bandera_de_Bolivia
martes, 11 de octubre de 2011
A ECONOMÍA
Dende a súa colonización Bolivia tivo unha grande importancia na extración de ouro e prata,por outra banda converteuse nun país de produción de estaño.
Hoxe en día as súas principais importacións son de zinc, gas natural e soya.
En Bolivia ten moita importancia a Agricultura, incialmente era unha agricultura de autoconsumo, pero nas zonas máis orientais deuse lugar a un gran desenvolvemento da agricultura coa súa tecnificación, por outra banda ten moita importancia a agroindustrial, debido a tencnificación das tarefas do sector primario como: ganadería, pesca, agricultura, a produción de azucar xunto cá de arroz e soya.
Outro dos factores do crecemento económico de Bolivia é o turismo, nun país de grandes contrastes.
Mapa do gasoducto de Bolivia á Brasil.
Fonte:http://es.wikipedia.org/wiki/Econom%C3%ADa_de_Bolivia#Agricultura
Hoxe en día as súas principais importacións son de zinc, gas natural e soya.
En Bolivia ten moita importancia a Agricultura, incialmente era unha agricultura de autoconsumo, pero nas zonas máis orientais deuse lugar a un gran desenvolvemento da agricultura coa súa tecnificación, por outra banda ten moita importancia a agroindustrial, debido a tencnificación das tarefas do sector primario como: ganadería, pesca, agricultura, a produción de azucar xunto cá de arroz e soya.
Outro dos factores do crecemento económico de Bolivia é o turismo, nun país de grandes contrastes.
Mapa do gasoducto de Bolivia á Brasil.
Fonte:http://es.wikipedia.org/wiki/Econom%C3%ADa_de_Bolivia#Agricultura
A LINGUA
É lóxico pensar que o idioma de Bolivia é o castelan o ser unha colonia española, e así é o castelan fálase nun 90%.
Sen embargo na Nova Constitución Política de Bolivia, recóñecese cmo linguas oficias, as linguas indíxenas como: chimán,yaminawa,yuki...
Fonte:http://www.oas.org/electoralmissions/MisionesElectorales/Bolivia2010/FichaT%C3%A9cnica/Informaci%C3%B3nGeneralsobreBolivia/tabid/935/language/es-ES/Default.asp
Sen embargo na Nova Constitución Política de Bolivia, recóñecese cmo linguas oficias, as linguas indíxenas como: chimán,yaminawa,yuki...
Fonte:http://www.oas.org/electoralmissions/MisionesElectorales/Bolivia2010/FichaT%C3%A9cnica/Informaci%C3%B3nGeneralsobreBolivia/tabid/935/language/es-ES/Default.asp
Ubicación y extensión de Bolivia.
Bolivia sitúase na zona central de America do Sur, ocupando unha extensión de 1.098.581 kilómetros cadrados.
Limita ao Norte e ao Leste con Brasil, ao Sur con Arxentina, ao Oeste con Perú, ao Sudeste con Paraguai e ao sudoeste con Chile.
Fuentes:
Natalidade en Bolivia.
Bolivia conta na actualidade cunha saúde pública moi deficiente, de feito é un dos países de América do Sur cun índice de mortalidade infantil máis altos.
En Bolivia hai un alto índice de embarazos en adolescentes, que se ve incrementado na poboación que non recibiu educación, na cal se sitúa nun 47%.
A tasa de fecundidade en Bolivia descendeu case un 50% en 50 anos, pasando de 7 fillos de media en 1950 a 3,5 en 2003.
Fuentes:
En Bolivia hai un alto índice de embarazos en adolescentes, que se ve incrementado na poboación que non recibiu educación, na cal se sitúa nun 47%.
A tasa de fecundidade en Bolivia descendeu case un 50% en 50 anos, pasando de 7 fillos de media en 1950 a 3,5 en 2003.
Fuentes:
martes, 4 de octubre de 2011
Clima
O clima de Bolivia varía moito de ecorregión a ecorregión, das condicións tropicais nos chairos orientais a un clima polar en ándelos occidentais. Os veráns son cálidos, húmidos no oriente e secos en occidente con choivas que modifican a temperatura, a humidade, o vento, a presión atmosférica, e a evaporación, dando lugar a climas diferentes. Cando se presenta o fenómeno climatolóxico e erráticamente cíclico chamado O Neno[37] [38] xera grandes alteracións no clima. Os invernos en occidente son bastante fríos e presentan neve nas proximidades ás montañas, mentres que as terras baixas tenden a ter días ventosos. O outono é seco nas rexións non tropicais. As variacións climáticas por rexións ocorren da seguinte maneira:
Chairos: Clima húmido tropical con temperatura media de 30°C. Os ventos provenientes da selva amazónica ocasionas choivas significativas. A partir de maio, ventos secos producen unha precipitación mínima polo que os días son despexadas. En invierso, se incursionan ventos fortes do sur, chamados surazos que poden traer temperaturas frescas por varios días.
Altiplano: Clima árido-polar que varrido polos ventos fortes e fríos. A temperatura media atópase entre os 15 a 20°C. Na noite as temperaturas caen drasticamente e sitúanse xusto por encima delos 0°C, mentres que ao medio día o clima é seco e a intensidade da radiación solar é maior. As xeadas ocorren case cada mes e a neve é frecuente.
Vales e Yungas: O clima é tépedo. Os ventos nororientales húmidos son empuxados cara ás montañas, facendo que esta zona sexa húmida e chuviosa. As temperaturas caen co aumento da altura, con todo as nevadas son posibles en elevacións que oscilan os 2.000 msnm.
Chaco: Clima semitropical, semiárido. Presenta choiva e humidade durante xaneiro e os outros meses son secos con días calorosos e noites frescas. A temperatura máxima rexistrada en Bolivia foi de 47°C e produciuse nesta zona. Os surazos tamén afectan esta rexión.
Chairos: Clima húmido tropical con temperatura media de 30°C. Os ventos provenientes da selva amazónica ocasionas choivas significativas. A partir de maio, ventos secos producen unha precipitación mínima polo que os días son despexadas. En invierso, se incursionan ventos fortes do sur, chamados surazos que poden traer temperaturas frescas por varios días.
Altiplano: Clima árido-polar que varrido polos ventos fortes e fríos. A temperatura media atópase entre os 15 a 20°C. Na noite as temperaturas caen drasticamente e sitúanse xusto por encima delos 0°C, mentres que ao medio día o clima é seco e a intensidade da radiación solar é maior. As xeadas ocorren case cada mes e a neve é frecuente.
Vales e Yungas: O clima é tépedo. Os ventos nororientales húmidos son empuxados cara ás montañas, facendo que esta zona sexa húmida e chuviosa. As temperaturas caen co aumento da altura, con todo as nevadas son posibles en elevacións que oscilan os 2.000 msnm.
Chaco: Clima semitropical, semiárido. Presenta choiva e humidade durante xaneiro e os outros meses son secos con días calorosos e noites frescas. A temperatura máxima rexistrada en Bolivia foi de 47°C e produciuse nesta zona. Os surazos tamén afectan esta rexión.
jueves, 29 de septiembre de 2011
Suscribirse a:
Entradas (Atom)