lunes, 14 de noviembre de 2011

Industria

Las industrias operan a pequena escala, pero en 1980 a esportación de gas natural pasou a representar un 33.3% PIB.
As exportacións de minerais e metais 88% do total exportado. Actualmete destacan as exportaciónde soya, prata, azucre e zinc.
En cuanto as importacións destaca: equipos de transporte, matería prima para as industrias e equipos eléctricos.
Os principais países cons que comercia Bolivia son: EE.UU, Brasil, Argentina, Alemania, Japón...






Fonte:http://www.portalsucre.8m.net/informacion.htm

Clima de Bolivia

Valle de los Yungas


Bolivia presenta un clima tropical nos llano se selvas, templado nos vales e frío no Antiplano e punas altas.
Este clima varia segundo altitute, xa que Bolivia presenta zonas con unha alta altitude deando lugar o coñecido mal da altura. Dentro do clima de Bolivia, este caracterízase por poder ser: tropical, humedo, frío e semiarido en diferentes zonas.




Fonte:

miércoles, 9 de noviembre de 2011

Minería

Esta actividade resulta na contaminación de grandes áreas de chan e corpos de auga, a emisión de gases tóxicos, o despejo de residuos líquidos e sólidos, así como a transformación da paisaxe de montañas destruír, construción de encoros, dragagem de ríos, construción de estradas, etc. Tamén ten un forte impacto sobre a biodiversidade e coloca unha gran presión sobre os bosques.

Da colonia, a explotación, sobre todo de prata ten posibilitado a mellora da estranxeira (español) primeiro e despois, a mediados do século XIX a acumulación de capital, doméstico, a través do traballo forzado de miles de indios que perderon a vida nas minas bolivianas. Xa na primeira metade do século XX, a caída nos prezos internacionais de prata e estaño demanda levou ao cambio da primeira pola segunda. Minería levou ao enriquecemento duns poucos a través da explotación de moitos, o que levou á Revolución de 1952 e da nacionalización das minas. Pero o produto da minería foron deseñados para apoiar a industria do petróleo e da construción de estradas, de xeito que 10 anos despois da minería caeu eo goberno incentivou a iniciativa privada de novo. A partir desta decisión, miles de traballadores perderon a súa fonte de ingresos e foron forzados a unha conversión non sempre é posible. A minería é agora nas mans de empresas estranxeiras cuxas actividades contribúen a deforestación e degradación dos chans, ríos e bosques.

A industria do petróleo




Exploración e explotación de petróleo é outra actividade predatoria que afectan os bosques de Bolivia eo seu pobo. Ata 1920 o goberno deu empresas estranxeiras territorios ricos en petróleo enormes, que exportou todos obtidos. Máis tarde, as actividades de exploración e explotación foron pasados ​​por parte do Estado. Monitorización e control das actividades de petróleo na Amazonia boliviana foron practicamente inexistente ou tenden a favorecer os intereses por diante do sector ambiental.

Coa Revolución de 1952, coa nacionalización das minas, os Estados Unidos fixeron un bloqueo económico, utilizado para proporcionar alimentos para unha revisión da política do petróleo, ata que en 1972, coa Lei de Hidrocarburos foi alcanzado de novo a produción de nacionalizar, un sistema de concesións. A nova Lei de Hidrocarburos de 1996 cambiou as regras do xogo para impulsar a entrada de novo capital para a explotación de novos bloques.

Impactos ambientais e accidentes causados ​​por explotación de petróleo son moitas e van desde a explosión dun pozo perdas, o gas, a contaminación da auga, do chan e derrames ríos e eliminación de residuos tóxicos.

Foi informar recentemente que Repsol empresa entrou no Amazon para a medición topográficas antes da perforación do Eva Eva A empresa xa ten penetrado 90 km dentro do bosque, usando unha ruta previamente aberto por madeireiros. Unha vez máis as estradas se fan o camiño da destrución do bosque aínda e unha vez Repsol viola as normas nacionais e internacionais de dereitos indíxenas e de protección ambiental.

O impulso dado á mega-proxectos como estradas (Bolivia - Brasil) ou gas (Enron / Shell Cuiabá de Bolivia / Brasil) noutras partes do país, por un lado, afectan millóns de hectáreas de bosque no que viven centos de comunidades indíxenas e campesiñas e en segundo lugar indirectamente, afectan a Amazonia. A destrución causada polo "desenvolvemento" é camuflada con proxectos de conservación suposto que constitúen un atentado contra os máis biodiversidade e os dereitos das comunidades locais.

A industria da madeira





O impulso foi dado coa explotación dos recursos naturais na última década, en parte en resposta á crise económica acelerou a perda dos límites do bosque. O rexistro libre descoordinado e selectivamente, é unha ameaza para bosques, fauna e hidrovías relacionados. As madeiras que se recollen son principalmente de MOGNO, MOGNO carballo e cedro. A falta de control da actividade madeireira fai algunhas concesións están en zonas de uso restrinxido para o rexistro e outros tamén actúan fóra das súas concesións ou mesmo sen eles. Aínda que o rexistro de MOGNO foi prohibido de persoas locais, madeireiros ilegais continuar as súas actividades ameazando o esgotamento da madeira. Na última década, extracción ilegal de madeira foi aínda reservas nacionais, e aínda que houbese varias denuncias, os resultados son escasos.

No departamento de Beni, no norte do país, a pobreza extrema que provoca distribución desigual de forzas terrestres agricultores a migrar cara o bosque. Estas migracións e asentamentos están feitos despois de tomar vantaxe de estradas existentes, xeran conflitos entre colonos e poboación local por unha banda e grandes propietarios de terra do outro. Cada novo proxecto para abrir camiños para comunicarse ou rexións ou produtos que saen da área empeora a situación porque penetran as áreas que son o sustento das comunidades establecidas na zona, ademais de que aumenta a explotación indiscriminada dos recursos forestais.

Pobos indíxenas, sufrindo no seu propio país dun século de idade, a discriminación, a inxustiza da escravitude, e malos tratos polos "pioneiros" e invasores da terra na Amazonia, mirando cara diante para o Estado cumpra as súas promesas de dar o título Territorio Indíxena, o que significa a recuperación das súas áreas de caza, pesca, recolección e acceso a todos os recursos do bosque, solo e subsolo e as súas aspiracións por terra, xustiza e dignidade.

O impacto directo da explotación madeireira sobre a deforestación foi insignificante, pero os seus efectos indirectos sobre a deforestación ser maior, xa que as operacións de rexistro xeral, precedeu a expansión doutros usos da terra.

O cultivo de coca




Desde os anos 80 aumentou a produción de folla de coca destinada ao narcotráfico, a produción é directamente proporcional ao aumento do consumo de cocaína nos países industrializados. A Amazonia é onde a coca é cultivada nos vales do Ceja de Selva, en territorios indíxenas en que, instigado das políticas do goberno, eles se estableceron colonos, campesiños sen terra do Andes. Isto causou unha constante tensión entre nativos e colonos escalado coa introdución do cultivo da coca polos colonizadores.
As consecuencias das políticas irresponsábeis que a Amazon usado para desviar a atención dos pobres sobre os verdadeiros responsables pola súa pobreza, agora son máis evidentes que nunca. A droga foi atopada na selva para perpetuar as condicións ideais, con consecuentes impactos sobre os pobos indíxenas en risco de despejo dos seus territorios tradicionais.

Ganderia e agricultura


Gandería e da agricultura


A conversión de bosques foi o resultado da presión que exerceu, principalmente agricultura e gandería a un menor grao. Creación de gando vacún en grandes propiedades é unha das causas da destrución da Amazonia boliviana, descrito como a destrución inxustificada, dado os baixos ingresos obtidos, o dano causado problemas sociais xerados ea viabilidade de alternativas.
Escala de produción mecanizada de soia expandiuse fortemente nos últimos 10 anos, e produtos de soia tornar-se unha importante elementos de exportación.

A pesar dos recentes esforzos para aclarar e limpar a situación das terras e bosques, aínda hai moita superposición entre as áreas protexidas, terras indíxenas, concesións madeireiras, propiedades agrícolas, as concesións de minería e áreas utilizadas para os produtores informais de madeira e recolectores de castaña e de palmito.

martes, 8 de noviembre de 2011

UNHA INFUSIÓN MOI POPULAR

O té de coca é unha infusión moi popular na zona de Bolivia.
Pódese empregar como estimulante así como para curar o mal de " la montaña".
Este método so é empregado actualmente como uso medicinal nas zonas do Andes, este método produce un aumento de osíxeno no sangue convatendo este mal, que se produce co aumento do nivel altitude.
O seu sabor e semellante o do café, é considerado como unha bebida milenaria, normalmente tómase o final das comidas, os restaurante soen  dalo en pequenas bolsiñas.



Fonte:

Sectas religiosas

Las sectas religiosas en Bolivia como en todo el mundo van en aumento, y hay pruebas de que las mueve sólo intereses económicos. El diezmo que recaudan de los fieles sirve para construir grandes mansiones y propiedades para sus líderes, como es el caso de el "opispo" brasilero Edir Macedo lider de la iglesia "Pare de sufrir".

a continuacion un video en que se muestras unas imagenes de la mansion de Edir Macedo.

http://www.youtube.com/watch?v=ZZdPOSG_tHE&feature=player_embedded#!


fonte

lunes, 7 de noviembre de 2011

Recursos naturales

En Bolivia los recursos naturales renovables abarcan los recursos hídricos, agrícolas, pecuarios, energéticos, forestales y de vida silvestre y se presentan en extensas zonas.
Los recursos hídricos superficiales y subterráneos se originan por un intenso régimen de lluvias heterogéneamente distribuido en el país. La cordillera de los Andes constituye un núcleo donde se origina la mayor parte de los recursos hídricos superficiales que darán lugar a tres grandes cuencas; amazónicas, del Plata y endurecida.

Los recursos agrícolas comprenden un área muy pequeña (alrededor de 14000 Km²) con relación a la extensión total del país (1.098.581 km²).

Los recursos pecuarios abarcan áreas cubiertas por pastizales naturales, que no reúnen las condiciones para el uso agrícola, pero que permiten el uso para un pastoreo continuado o estacional sobre pastos naturales, sin deterioro de su capacidad productiva. Comprenden las pampas y sabanas benianas que constituyen un gran potencial para la ganadería vacuna, más instensiva que la actual, bajo un manejo adecuado de pasteras y quemas controladas, siembra de pastos mejorados y consideración de áreas susceptibles a inundaciones.

En recursos energéticos el país cuenta con niveles relativamente elevados de potenciales energéticos tanto tradicionales como de energías alternativas.

Los recursos forestales abarcan más del 50% de la superficie del país. Las tierras para uso forestal son áreas de bosques naturales que reúnen las condiciones para el uso forestal bajo manejo sostenido, destinado a la producción permanente de maderas y otros productos forestales.

fonte

Contaminacion del agua



La contaminación de las aguas ocasiona los mayores problemas de salud en la población boliviana. Se calcula que el 80% de las enfermedades en el país tienen origen en el consumo de aguas contaminadas, las diarreas infantiles son la principal causa de mortalidad.
El uso de aguas contaminadas, provenientes de la ciudad para regar lo cultivado, es muy común en las zonas aledañas a la ciudad de La Paz, dando lugar a enfermedades como salmonelosis, cólera, cisticercosis, amebas y otros.

El recurso agua, aunque abundantemente en Bolivia, tiene una distribución tanto, espacial como temporal, problemática.

-Particularmente en el Altiplano y Valles, el uso y manejo de este recurso tiene una demanda conflictiva entre la agricultura, minería, pesca y suministro urbano.
-No se dispone de una política definida para la utilización y conservación de agua potable, alcantarillado, energía hidroeléctrica, control de inundaciones, con respecto al impacto sobre el medio ambiente.
-El consumo de agua para riego y humano alcanza niveles muy bajos.
-El sistema de eliminación de aguas servidas llega solamente al 22% de la población







Independencia de Bolivia

En 1780 una rebelión encabezada por Tomás Catari -que actuaba de acuerdo con Túpac Amaru en el Perú- se extendió hasta Charcas, Oruro, Cochabamba y La Paz. Muerto el cabecilla, sus hermanos Dámaso y Nicolás asumieron la dirección de los insurgentes y sitiaron a Chuquisaca (Charcas) con más de 12.000 hombres. Derrotados, los dos hermanos fueron ejecutados. En el mismo año de 1780 el indio Julián Apaza, más conocido como Tupac Catari, entró combatiendo en La Paz. Rechazado tras varios días de lucha sangrienta, reunió sus fuerzas y sitió la cíudad dos veces más, la primera durante 109 dias y lásegunda durante 75. Derrotados al fin, los cabecillas fueron descuartizados

En 1823 el general Andrés Santa Cruz recibió de Simón Bolivar la orden de atacar a los realistas en el Alto Perú, pero fue vencido en La Paz. La independencia de Bolivia sólo se logró una vez que Bolivar y su lugarteniente Antonio José de Sucre obtuvieron los triunfos decisivos de Junín y Ayacucho, y entraron en el Alto Perú.

El 6 de Agosto de 1825, en Chuquisaca, hoy Sucre, en la Asamblea de Representantes se proclamó la independencia del nuevo Estado, al que se dio el nombre de República de Bolivar en homenaje al Libertador, nombre que al poco tiempo fue cambiado por el actual Bolivia

fuente

Mortalidade en bolivia




fonte

domingo, 6 de noviembre de 2011

musica y baile

http://www.youtube.com/watch?v=-1fpHLPlOdk

http://www.youtube.com/watch?v=-TCcC8MBzVk

http://www.youtube.com/watch?v=BRDY6w4fKo4&feature=related

CARNAVAL DE ORURO


Mes de Febrero.
Una de las mayores manifestaciones del Folklore Boliviano. Declarada por la UNESCO Obra Maestra del Patrimonio Oral e Intangible de la Humanidad.
El Carnaval Orureño cuenta con una cantidad impresionante de comparsas folklóricas que participan en esta festividad religioso - espiritual, se exalta en las culturas Cordilleranas en donde la Fe en lo sobrenatural aparecen ligadas a sus costumbres y sincretismos religioso.
Dentro de las danzas mas representativas podemos mencionar entre las mas importantes a:
La Morenada.- es una de las danzas mas representativas de nuestra cultura, como se dice en la cultura andina para bailar Morenada uno debe tener dinero, ser "cocani" y estar dispuesto a cargar un traje de mas de 500 dólares y un peso que excede los 15 kilos por otro lado la vestimenta de las mujeres es un poco mas simple pero aun así exhibe también la riqueza de los Andes.
La Diablada.- la danza de la Diablada tiene su origen en la época colonial y representa la lucha entre el bien y el mal.
El Pujllay.- pujllay significa juego en la lengua quechua es un tiempo de fiesta entre los comuninarios del pueblo, una fiesta agrícola de la cosecha y de la fertilidad de la tierra .Esta danza se la caracteriza por llevar unos zapatos de madera con plataforma y espuelas bien afiladas.